Τετάρτη 2 Ιουλίου 2014

Ο σκύλος που αλυχτά

Είμαι ένα σκυλί που γαυγίζει εν μέσω της ερήμου. Δεν γαυγίζω για φαγητό, ούτε για νερό και ούτε για ανθρώπινο χάδι.
Ούτε έχω χαθεί. Ούτε ψάχνουν να με βρούνε. Δεν έχω αφεντικό. Δεν ανήκω σε αγέλη.
Καθώς ο άνεμος φυσά, σηκώνει σκόνη και μέσα στους χιλιάδες κόκκους άμμου που περιίπτανται μπροστά μου, σχηματίζεται σαν αντικατοπτρισμός το είδωλό μου. Τότε βλέπω μπροστά μου έναν σκύλο να αλυχτά και αυθόρμητα κάνω το ίδιο.
Θύσανοι άμμου σηκώνονται παντού γύρω μου. Και γω γαυγίζω όλο και πιο δυνατά και τρέχω όλο και πιο γρήγορα.
Και όσοι με ακούν από μακριά νομίζουν ότι μια λεγεώνα σκύλων πλησιάζει. Αλλά είμαι απλά ένας σκύλος που γαυγίζει μόνος του εν μέσω της ερήμου.