Τέλος

... Σκυλιά τρώγαν τα εντόσθια ενός κλόουν. Δεν ήταν το τέλος του κόσμου. Ούτε το τέλος της παιδικής ηλικίας, όπως θα υποπτευόταν κανείς. Ήταν το τέλος του έρωτα.

Βροχή

Από το πρωί έβρεχε. Δεν ήταν όξινη βροχή. Κι όμως μπορούσε να διαβρώνει τα κτήρια της πόλης, τους δρόμους, τα αυτοκίνητα, τα αντικείμενα. Σιγά σιγά, άρχισαν τα πάντα να αποσυντίθενται. Να λιώνουν μαλακά και ήσυχα. Μόνο τα σώματα των ανθρώπων μέναν ανέπαφα. Τώρα όλοι κοιτούσαν κατάπληκτοι τα παιδιά που παίζαν γυμνά στιςλάσπες.