Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2011

Γκρεμός

Στάθηκα στην άκρη του γκρεμού και σκέφτηκα: "Εκείνοι οι άνθρωποι δεν θα ξέρουν αν είμαι έτοιμος να πέσω, αν απλώς θαυμάζω την θέα ή αν προσπαθώ να κόψω ένα λουλούδι".
Και οι άνθρωποι που βρίσκονται πιο μακριά δεν ξέρουν αν είμαι ένα ξερό δέντρο, αν αποτελώ μέρος του τοπίου, ή αν έχω πέσει ήδη στο κενό.

Παρασκευή 28 Οκτωβρίου 2011

Δικαστής και Φιλόσοφος έπαιζαν σκάκι

Δικαστής και Φιλόσοφος έπαιζαν σκάκι. Μετά από πολύωρη αμφιταλάντευση, η παρτίδα φάνηκε να κλίνει υπέρ του πρώτου. Πριν όμως κάνει την τελευταία κίνηση, ματ, ο Δικαστής σκέφτηκε ότι θα ήταν άδικο να ταπεινώσει τον συμπαίχτη του, νικώντας τον. Αυτός που ψάχνει την αλήθεια δεν πρέπει να ηττηθεί από αυτόν που είναι σίγουρος για την αλήθεια. Τουλάχιστον όχι στον υπερβατικό στίβο ενός θεσμοθετημένου παιχνιδιού.

Μέσα στα δευτερόλεπτα της αναμονής, ο Φιλόσοφος κατάλαβε την αμφιβολία που κατέκλυσε το μυαλό του αντιπάλου του. Στην αρχή κολακεύτηκε, αλλά στη συνέχεια θύμωσε. Ναι,  προείδε, κατά την διάρκεια της ανηλεούς μάχης, την επερχόμενη ήττα του. Προσπάθησε μάλιστα να κερδίσει χρόνο με μάταιες μανούβρες. Αυτές όμως δεν μπόρεσαν αν ανακόψουν την νικηφόρα επέλαση του Δικαστή. Θα ήταν ταπεινωτικό να του χαριστεί η νίκη. Αλλά και η ήττα θα υποδήλωνε πνευματική κατωτερότητα.

Τα πράγματα περιπλέκονταν από το στοίχημα που βάλανε πριν αρχίσουν να παίζουν. Ο νικητής θα ζητούσε από τον ηττημένο ότι ήθελε.

Ο Δικαστής ήταν πλούσιος και ο Φιλόσοφος φτωχός. Θα ταν καλή ευκαιρία να για τον άπορο στοχαστή να βελτιώσει λίγο την οικονομική του κατάσταση σε περίπτωση νίκης. Ο Φιλόσοφος όμως περιφρονούσε το χρήμα. Ο υπηρέτης της Θέμιδος είχε και μια ωραία κόρη. Ο Φιλόσοφος όμως περιφρονούσε και τις γυναίκες. Άρα ο Δικαστής δεν είχε τίποτα να χάσει αν πρόσφερε την παρτίδα στον αντίπαλο του - ούτε και τίποτα να κερδίσει αν τον κατατρόπωνε. Η ίδια η φύση του στοιχήματος όμως έδειχνε ότι από την αρχή ο Φιλόσοφος δεν επιθυμούσε την νίκη.

Τότε εμφανίστηκε από το πουθενά ο Ποιητής, που πολλοί τον λένε και τρελό, και αναποδογύρισε την σκακιέρα.

Τετάρτη 26 Οκτωβρίου 2011

Ιαγουάρος

Ξύπνησα έντρομος μέσα στη νύχτα βλέποντας στην άκρη του κρεβατιού μου έναν ιαγουάρο. Με κοίταξε για μια στιγμή στα μάτια και ύστερα έστρεψε το κεφάλι. Οι νωχελικές κινήσεις του, υπό το λιγοστό φως που διαπερνούσε τις γρίλιες του παραθύρου, πρόδιδαν αστείρευτη ηδυπάθεια. Αμέσως ο φόβος μου πέρασε. Το όμορφο ζώο ήθελε απλώς να κάνουμε έρωτα.

Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2011

Αντικατοπτρισμός

Καθώς περπατούσα μέσα στην έρημο, βρήκα μπροστά μου μία πόλη. Γνωρίζω το φαινόμενο του αντικατοπτρισμού και έτσι πλησίασα με πολλή επιφύλαξη και χωρίς να τρέφω ιδιαίτερες ελπίδες. Η πόλη εντούτοις ήταν αληθινή. Βρήκα ανθρώπους εκεί και έκανα καινούργιους φίλους. Έπιασα δουλειά και μπήκα για τα καλά στην ρουτίνα της, ενώ δεν άργησα να παντρευτώ και να αποκτήσω οικογένεια. Πέρασαν πολλά ευτυχισμένα χρόνια. Τα παιδιά μου μεγάλωσαν. Άσπρισαν τα μαλλιά μου. Μια μέρα καθώς ανοιγόκλεισα τα μάτια, η πόλη εξαφανίστηκε από γύρω μου. Βρέθηκα πάλι στην έρημο.





Τετάρτη 19 Οκτωβρίου 2011

Ηλιοτρόπια

... Σήκωσα το κεφάλι και διαπίστωσα ότι όλα τα ηλιοτρόπια του χωραφιού ήταν στραμμένα προς το μέρος μου. Μετακινήθηκα, έκανα μερικά βήματα και άλλαξα θέση. Με ένα ανεπαίσθητο σύρσιμο τα μεγαλοπρεπή φυτά στρέψαν πάλι αργά τα άνθη τους πάνω μου. Μόλις είχα σκοτώσει έναν άνθρωπο. Και τα ηλιοτρόπια ήταν αυτόπτες μάρτυρες του φόνου.