Καθώς περπατούσα σε έναν έρημο δρόμο χθες, την ώρα του δειλινού, φυσούσε και μισόκλεισα τα μάτια, τυλίχτηκα σφιχτά στο παλτό μου, έσκυψα το κεφάλι μου στο κράσπεδο και χωρίς να τα δω, μου επιτέθηκαν και άρχισαν να με δαγκώνουν κάτι άγρια αδέσποτα σκυλιά, που με άγριες φωνές και απειλητικές χειρονομίες κατάφερα να τα απωθήσω.
Αυτή η ιστορία μπορεί να διαβαστεί και αλλιώς. Καθώς περπατούσα σε έναν έρημο δρόμο χθες μου επιτέθηκαν και άρχισαν να με δαγκώνουν κάτι κακές αναμνήσεις, που με άγριες φωνές και απειλητικές χειρονομίες κατάφερα να τις απωθήσω.
Πολλές φορές όταν γράφουμε, είναι σα να φωνάζουμε.
