Ήμουν δώδεκα χρονών όταν κοίταξα δια γυμνού οφθαλμού την έκλειψη ηλίου. Παρά την ρητή απαγόρευση του δασκάλου και τις προειδοποιήσεις των γονιών, έστρεψα το πρόσωπό μου και είδα.
Τότε έχασα το 80% της όρασης μου στο δεξί μάτι. Αλλά δεν μετάνιωσα καθόλου για αυτό. Με την καμένη μου ίριδα μπορούσα να βλέπω, μεγαλώνοντας, κάθε τι που τσουρουφλίζει τα μάτια των ανθρώπων και αυτοί αποστρέφουν το βλέμμα: την έκλειψη θεού, την έκλειψη αγάπης, την έκλειψη νοήματος...
