Στο βεστιάριο βρήκα
μια στολή πειρατή. Την φόρεσα και βγήκα
έξω. Όχι στην σκηνή του θεάτρου, αλλά
στον κόσμο. Σύντομα με πιάσαν και με
κλείσαν σε ένα φρενοκομείο (εγώ το
ονομάζω “μπουντρούμι”). Έκατσα εκεί
δυο χρόνια και τώρα είμαι πάλι έξω.
Καθημερινά σπάω το
μυαλό μου πως θα γυρίσω σε εκείνο το
μέρος. Γιατί κατά την διάρκεια της
παραμονής μου έκρυψα στον ανθισμένο
κήπου του ιδρύματος ένα σεντούκι λίρες.
