Σάββατο 14 Απριλίου 2012

Ο Μίδας των γυαλιών

Δάγκωσα ένα ποτήρι και αυτό θρυμματίστηκε στο στόμα μου σαν φρυγανιά. Μετά ότι έπιανα και ήταν γυάλινο γινόταν με το άγγιγμα μου θρύψαλα. Είμαι ο Μίδας των γυαλιών. Λάμπες, ποτήρια, πιάτα, τζάμια, όλα σπάζαν στα χέρια μου.
Πήγα σε ένα μέντιουμ για να ρωτήσω τι συμβαίνει. Μου εξήγησε πως όλο αυτό ήταν προμήνυμα μιας νέας κατάστασης συνειδητότητας στην οποία έμελλε να μπω. Σε αυτή την νέα κατάσταση ότι ψεύτικο ακουμπούσα έσπαζε. Θα κινδύνευαν και πράγματα άυλα, σχέσεις φιλικές, ερωτικές, οικογενειακές, ιδέες, πεποιθήσεις. Άρχισα να ανησυχώ σοβαρά για την αποδόμηση που ενδέχεται να προκαλέσω με τα ακροδάχτυλά μου.
Το θεώρησα συνετό να απομακρυνθώ από τα πάντα. Τώρα αγγίζω κάτι μόνο κατόπιν ενδελεχούς σκέψεως.