Ξύπνησα και είδα στο χέρι μου αυτά τα κλειδιά. Φυσικά παραξενεύτηκα και αναρωτήθηκα τι τάχα να ανοίγουν. Σίγουρα όχι τις πόρτες του σπιτιού μου, γιατί αυτές δεν έχουν κλειδαριές.
Βγήκα έξω. Όλη μέρα έψαχνα και δοκίμαζα τα κλειδιά μου σε όποια πόρτα έβρισκα. Χωρίς κανένα όμως αποτέλεσμα. Το βράδυ έπεσα απογοητευμένος να κοιμηθώ.
Ονειρεύτηκα έναν πύργο με πολλές κάμαρες. Εκεί εφάρμοζαν τέλεια τα κλειδιά μου. Και περιχαρής μπαινοέβγαινα από κάμαρα σε κάμαρα.
Κλειδιά της πραγματικότητας ανοίγουν πόρτες του ονείρου και κλειδιά του ονείρου ξεκλειδώνουν την πραγματικότητα.
